Myrrhis odorata lijdt niet heel erg aan de droogte. De planten staan ook niet de hele dag in de zon, maar voor een groot gedeelte in de schaduw van de schuur en onder een Ontario pruimenboom. Die onder de boom staan floreren opperbest. De zandgrond is hier door hemelwater gebrek, aan stuifzand gelijk geworden.
Vandaag heb ik nog een tak Myrrhis in de sla verwerkt. De sla was aan de kleine kant. Door de droogte is ze klein gebleven. Een paar keer per dag krijgen deze jonge slaplantjes iets regenwater uit de regenton. Komen ze in de felle zon, dan maak ik schaduw door middel van een parasol. Rechtop staand of schuin neergelegd, al naar gelang de zonnestralen op de planten vallen.
We hadden vanmiddag te weinig sla uit eigen tuin, voor ons allemaal. Er lag nog een stuk komkommer in de koelkast en wat cherrytomaten. Met een rest geitenkaas erdoor, zo komen de restanten ook weer eens op. Lekker een scheut olijfolie mixen met wat citroensap, honing of suiker, iets mosterd, koriander blaadjes en bieslook. Een hardgekookt ei en een snippertje ui. Het smaakte uitstekend.
Myrrhis odorata of roomse kervel is een veelzijdig, gezond en fraai bladkruid. Het maakt lange diepe pen wortels in de grond, waaruit ieder voorjaar het loof weer uitspruit en tot in de late herfst geoogst kan worden. Het blad kan tot op de grond toe afgesneden worden, het loopt vanzelf weer uit. Enige verrijking van de aarde is af en toe nodig. Het kruid doet het goed in de schaduw op een vochtige plaats, maar ook op een zonnige plek gaat het prima, met toediening van voldoende vocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten