Vanmorgen vroeg zag ik dat het hard nodig was om de tuin eens onderhanden te nemen. Als de kinderen komen om Moederdag te vieren, zouden ze onmiddellijk zien dat wij het werk niet erg best meer aankunnen en dat willen we voorkomen. :-). Het wieden vlotte ongekend. De gft afvalcontainer ging mudvol aan de weg.
Om half elf bedacht ik dat ik nog niets had geregeld voor de warme maaltijd, die we meestal tussen twaalf - en één uur gebruiken.
De roomse kervel (Myrrhis odorata) stond er prachtig bij en het leek me een goed idee om een pan met melk- of kruudmoes te koken. (Hier het recept). Maar ik had geen gort in de week gezet en ook geen worstje uit de diepvries gehaald. Mans wenst dat er een klein en fijn stukje verse worst of harde worst doorheen gekookt wordt voor de ziltige smaak, die prettig combineert met het zoet van de rozijnen. De smaken moeten 'trouwen" met elkaar, door samen te koken. Beter voor de smaak is nog om het gerecht een paar uur te laten staan of de volgende dag te eten.
In de voorraadkast stond parelgort, die heb ik toen maar goed afgespoeld, in een pan gedaan en met royaal water aan kook gebracht. Het lukte, met ongeveer drie kwartier was de gort gaar en het bevroren verse worstje erin ook. Het was een gok, maar van nu en voortaan weet ik dat weken van parelgort niet heel nodig is. Die parelgort had ik gekocht bij de gezondheidswinkel.
De halve liter boeren-karnemelk had ik meteen, toen de gedachte door me heen schoot om dit gerecht te koken, uit de koelkast gezet, om op kamertemperatuur te komen.
Behalve de kervel, citroenmelisse en witte munt had ik ook zevenblad (hanenpoten) geplukt en het blad mee gehakt in het kruidenmengsel. Op het eind van het kookproces ging dit mengsel (moes) erbij in de pan.
Na het toevoegen van de kruiden was het spannend om de karnemelk ongeschift door de warme brij te gieten, maar dat lukte door heel goed te roeren. Bieslook kan er rauw bij gegeten worden.
Het gerecht was verrukkelijk.
