Wecken uit nostalgische gevoelens, vind ik een leuke bezigheid. Vroeger zagen de kelders van de boerderijen er zo gezellig uit als de schappen vol met gevulde weckpotten stonden. Voor mijn moeder, grootmoeder en andere familie, waar ik op visite kwam, moest ik dan iets uit de kelder, uit de weck halen.
Het was een kwestie van even een pot open maken en in een pan verwarmen op het fornuis. Gaar was het al en de moeite van het wecken in het seizoen liet zich belonen. Maar wecken is ingewikkeld en ik heb er de materialen niet voor. Dus probeer ik het met jampotjes.
Tussen de buien door hebben we de rijpe aardbeienoogst binnen gehaald vanmorgen.
Nu het weer regent kunnen we ze mooi in de potjes werken.
Eerst steriliseer ik opgespaarde leuke, lege glazen potjes, die een gave glasrand en - metalen deksel moeten hebben, door pot en deksel met water uit te koken of te dompelen in kokend water. Een gevaarlijk werkje. Ik haal ze uit de hete kokkelorum, met de steel van de juslepel, met behulp van een schone pannenlap om tegen te houden. Als ze weer vanuit het kokende water, op een schone droge doek gemanoeuvreerd zijn, gooi ik het hete water uit de pan. Er kan eventueel later nog iets mee schoongemaakt worden.
De ontkroonde en gewassen aardbeien, doe ik met aanhangend water in de pan om heel even te koken. Zo kort mogelijk, maar ook weer niet tekort. De vrucht moet goed met het hete water in aanraking komen, maar mag van binnen nog wel koud zijn.
Vanuit de ziedende pan vul ik dan met de juslepel, potje voor potje tot aan de rand. Even nog met een klaar gelegd stuk keukenpapier de rand voorzichtig afvegen en dan meteen de deksel er stevig opdraaien. Op de kop laat ik de potjes een poosje afkoelen. De aardbeien blijven op die manier het mooist voor latere consumptie. Acht potjes staan nu af te koelen voor een fruithapje in de komende winter. Op die manier kunnen we in de winter nog genieten van een beschuitje met aardbeien. De potjes moeten vooral de eerste tijd, regelmatig gecontroleerd worden op open springen. De vruchten conserveer ik zonder suiker. Als het potje geopend wordt voor consumptie, gaat er wat honing naar smaak bij. Een poosje van te voren zoetstof toevoegen aan het fruit, als dat nodig is en even laten intrekken. Het fruit neemt de zoete smaak heel snel aan. Als we na verloop van tijd zin hebben in aardbeienjam, kunnen we alsnog één of meerdere potjes openmaken en er jam van brouwen. Myrrhis toevoegen, om de inmaak zoeter en zachter te maken kan, maar de smaak was zo voortreffelijk deze keer, dat die toevoeging achterwege kon blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten