Vanmorgen bedacht ik al snoeiend aan het Myrrhisblad om het jonge kruid, wat weer uit zal gaan lopen, maar te gaan verkopen, voordat het te rijp wordt. Er moet telkens te veel van weggegooid worden. Het is jammer om dat allemaal op de composthoop te zien liggen. Ik zou er graag een goed doel mee dienen. Veel gaat het niet opbrengen, maar elk klein beetje kan één grote maken. We hebben veel lijden en honger gezien in de wereld. We beseffen, we zijn dankbaar en verbaasd dat we in een comfortabel hoekje van onze planeet geboren zijn om er te mogen leven.
Eerst heb ik maar eens een twitteraccount aangemaakt. Handig om internationaal, korte berichtjes te vinden voor inspiratie. De Engelse benaming voor het kruid is; Sweet cicely in het Duits heet het: Sußdolde- of Myrrhenkerbel en in Frankrijk kun je terecht met Myrrhis odorata.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten