http://myrrhisodorata.blogspot.nl/p/munt.html

vrijdag 23 juni 2023

Look out and This is Holland maar de koffie viel verkeerd.

 Verhit van het knippen van de heggen, zit ik op het terras met een glas zelf samengestelde kruidenthee, uit diverse kruiden die in onze tuin groeien: ananasmunt, Myrrhis odorata, wittemunt, coreander, citroenmunt en een takje maggiplant (Lavas). 
Nu, na de regen van gisteren, leven de gewassen zichtbaar op.
Zojuist, bij het oogsten van de kruiden, vloog er een Atalantavlinder op de mooie volle violetkleurige lavendel. 

Woensdag kregen we als Vaderdag cadeau een trip aangeboden met onze kinderen naar Amsterdam. We bezochten er eerst; Look out, daarna This is Holland en als laatste was er een ontmoeting met familieleden geregeld in een restaurant op een rustige plek, niet ver van het centrum. Allemaal heel leuk en spectaculair. We hebben er erg van genoten. Maar tussendoor hadden we eten en drinken nodig. Hoewel we niet de minste horecagelegenheden daarvoor bezochten, vonden we de kwaliteit een stuk minder dan vroeger.
Onze schoondochter wenste een café latte, of zoals het eerder heette, koffie verkeerd te drinken. Zelf drink ik geen koffie, maar bij zo'n feestelijke gelegenheid kon ik de verleiding niet weerstaan om een heerlijke kop cappuccino te nemen. Nou heerlijk.... nee niet echt. Schoondochter proefde ook van haar koffie en ze vroeg zich hardop af, of er soms havermelk gebruikt was. Ook bij de lunch kregen we één of ander broodje dat nogal kunstmatig oogde en niet helemaal een volle, natuurlijke smaak bezat. Ik kon me al met al niet aan de indruk onttrekken dat we wel wat kunstmatig voedsel voorgeschoteld kregen. 
Tegen half vijf haalden we de auto uit de parkeer garage. Voor vijf uur parkeren betaalden we €24,30. 










dinsdag 20 juni 2023

Over freule Cichorei

 Zojuist weer een paar foto's gemaakt van een bloeiende groenlof plant. Een zaailing van vorig jaar. De plant is een variant van de Cichoreiplant, die vaak in wegbermen aangetroffen wordt. Groenlof, roodlof en andijvie bloeien met dezelfde mooie blauwe bloemen.
Hier een blog van vorig jaar, over deze plant, met link naar beschrijving van de connectie met de jonkvrouw  en andere nuttige informatie over Cichorei. 
Ieder jaar laat ik bewust een paar stengels overwinteren om te schieten, om dan weer te genieten van die prachtige merkwaardige blauwe bloemen. Vanmorgen stond ze stralend met open bloemen te pronken. richting het oosten. Een bijtje vloog erop.
Nu, vanmiddag zijn de bloemen gesloten. Het is ook erg heet en er is gelukkig regen op komst. Dat scheelt een heleboel sproeiwerk. Gisteren vroeg ik aan mijn zwager, gepensioneerde boer, of het hemelvocht kans had om neer te komen, of dat het zoals zo vaak in de zomer gebeurt, de regen weer verschraalt. 'Nee', zei hij, 'de wind is nu west en er zal heus wel wat komen'.










vrijdag 16 juni 2023

Wandelen door de A Vogeltuinen

 Gistermiddag met de maandelijkse wandelgroep, ter afsluiting van dit seizoen (in sept. weer verder) een wandeling van vijf km. gemaakt rond -  en door de A Vogeltuinen

We parkeerden onze auto's en  fietsen op het parkeerterrein van de tuinen aan de Eperweg 5 te Harskamp.
Zelf viel ik onder de categorie fietsers. Het was van ons huis naar de locatie ongeveer 10 km. Met trapondersteuning was dat voor mij prima te doen met de warmte. 
Zoals altijd was de route uitgezet door een paar vrijwilligers. Iedereen mag met de groep meelopen. De samenstelling van de groep wisselt nog al. Mensen hebben diverse redenen om mee te wandelen. Dames zien er vaak tegenop om alleen het bos in te gaan. Anderen  zoeken gezelligheid en er gaat zelfs een therapeute mee, om te praten met mensen die behoefte hebben om eens over onderwerpen te praten waar ze tegenaan botsen, of in vastlopen. 
 Wie niet in staat is, de meestal, ongeveer vijf kilometer lange route helemaal mee te wandelen kan ook een deel ervan meelopen en in overleg met de therapeute naar de locatie gaan, waar na de wandeling thee of koffie gedronken wordt.
 Door de droogte deed de wandeling nogal stof opwaaien, zodat we (18 pers.) stoffige, smerige voeten kregen, door de mulle zandpaden, langs kasteel Zwaluwenburg. Grotendeels liepen we onder het lommer van de grote bomen. Aan de achterkant bereikten we de tuinen, die vrij bekeken kunnen worden. Er groeien diverse kruiden vanzelf, veel rode zonnehoed, met  hier en daar al een bloem. Maar ook vijgenbomen en zelfs een appelboom met mistletoe of maretak erop geënt. Zelf heb ik jaren geleden, ook een keer een sneetje in een tak van een appelboom gemaakt en daarin de uit Limburg meegebracht mistletoe geënt. Dat ging twee jaar goed, daarna kwam het niet meer terug. 
In het bezoekerscentrum en tevens rustpunt dronken we koffie of thee of zelf geknipte  kruidenthee. Dat laatste heb ik genomen. Heerlijk! Diverse soorten munt en citroenmelisse. Dat waren de enige onkosten  aan het uitje verbonden. Gratis toegang tot de tuinen en ook de wandeling is vrij en wordt bekostigd door het dienstencentrum

zaterdag 10 juni 2023

Foto's

 

rode klimrozen hangen voor het kamerraam

Bildstar aardappel in bloei.

Vitelotte noire met knopjes.
jonge boomspinazie plantjes er tussendoor.

Vitelotte in aardappel pootzak.
Als de aardappelknollen goed zijn om te oogsten, kan men de klep van de zak openen en de knollen oogsten per gerief. De zak heb ik gekocht bij Welkoop.  

De geurende rozen.

vrijdag 9 juni 2023

Rozengeur in de tuin

 Het is wel erg droog in de natuur, maar desondanks, zittend op het terras in de tuin,  hangt om mij heen een heerlijke geur van de rozen. 
Elke avond moet er even gesproeid worden met leidingwater. De voorraad regenwater is bijna op. Heel speciale planten begiet ik er nog zuinig mee. 
Speciaal zijn de Franse zwarte aardappels: Vitelotte noire. 
Van de oogst van vorig jaar, hadden we een aantal poters achtergehouden. Die hebben we gepoot op één veld,  met Bildstar aardappels, die we ook van de vorige oogst achtergehouden hadden. Ze groeien voortreffelijk. Van beide soorten staan er een paar in bloei. Op de plaats, waar we vorig jaar de Vitelotte noire verbouwd hadden, kwamen weer een paar jonkies boven de grond uit piepen. Dat was al weer voor het derde jaar dat ze daar zouden groeien. Ik weet niet hoe resistent de soort is tegen aardappelmoeheid, maar ik heb ze toch maar opgegraven en in een aardappelpootzak gezet. We zien wel wat het wordt, maar tot nu toe groeien ze goed. Morgen hoop ik er foto's van te maken.