Genieten van wandeling tussen de bomen.

 Onze hond leek nogal ziek vanmorgen. Ze had ergens iets onaangenaams neergelegd wat nogal vies rook. Dat was opruimen geblazen op de vroege morgen. Voor de verdere dag krijgt ze een vasten menu. Geen eten dus. Een bak water staat vanzelf wel klaar. De hele verdere dag tot nu toe, heeft ze geen last meer gehad, gelukkig. Samen met haar heb ik een boswandeling van vijf kilometer gemaakt. Ze heeft dat prima volgehouden. 

Het was een genoegen om te wandelen. De temperatuur viel mee en de bebossing houdt de gure wind tegen. Herfstkleuren zijn op hun retour, maar toch viel er nog wat te bewonderen. Door de nattigheid steken de boomstammen en takken, zwart af tegen de groene dennennaalden en het overgebleven groen/gele loof.

Deze week vond ik een bloeiend Maarts viooltje in de tuin. Normaal bloeit de Viola odorata vanaf maart tot mei. In het wild heeft de plant, bosranden als habitat. Ik vond ooit, meer dan tien jaar geleden een pol van deze viooltjes in een verwilderd volkstuinen complex achter onze tuin. Ik heb er wat van verplant naar ons perceel.

Ze zijn prima aangegaan en sindsdien hebben ze zich door de tuin, via uitlopers vermenigvuldigd. Een ander zeldzaam viooltje komt ook voor in onze tuin; het driekleur viooltje ( Viola tricolor) Zo hebben we twee soorten die zich Viola noemen en ook twee soorten met de achternaam Odorata, afgeleid van odeur. Dat is het kruid, Myrrhis odorata en deViola odorata, het maarts viooltje dus.