Pesto met (on)kruiden

De laatste kruiden uit de tuin nemen we nog even te baat om verse pesto te maken.De smaak is minder dan aan het begin in de volle groei.
Er is nog wat redelijk Myrrhisblad te vinden, citroenmelisse in overvloed en diverse muntsoorten, waaraan nog goede blaadjes te vinden zijn.
Zevenblad is een uitstekende plant om pesto van te maken.
In de regel wordt dit gewas onkruid genoemd, maar dat is het niet.
Dankbaarheid voor dit 'tuinmansverdriet' zou op zijn plaats zijn. Wij proberen het weg te wieden, maar helemaal uitroeien lukt nooit. Gelukkig maar.
Het is de wijsheid van de Schepper, die dit erg gezonde kruid voor ons geschapen - en aan ons gegeven heeft.
Hij heeft het zo gemaakt, dat bij het wieden de ondergrondse wortelstokjes afbreken en uit wat niet weggetrokken is gaat weer een nieuwe plant groeien. 
Verder doe ik nog wat basilicum in de pesto, wat ik dan nu in een groentezaak koop.
We hebben deze zomer heerlijk geurig, rood basielkruid in de tuin gehad, maar dat is nu op.

Een goed pesto recept is vast wel ergens op internet te vinden.
Ik mix een handje vol van die kruiden in de hakmolen van de staafmixer, met een teentje knoflook en ongeveer 30 gram walnoten of cashewnoten, of een mix daarvan. Parmesaanse kaas ongeveer 25 gram. Ook olijfolie en peper.

Zout, als dat nodig is, want er zit ook al kaas door. Als ik geen parmesaanse kaas in huis heb, rasp ik er gewone kaas door.

Zevenblad

Citroenmelisse
De blaadjes worden al oud.

De oogst van Vitelotte Noir

staat ons nog te wachten.
Een jaar of zes geleden kregen we, een in een emmer gepote pol van deze aardappelen.
Een familielid, die twee maanden wegging, vroeg ons voor de plant te zorgen.
Omdat ik zag dat de aardappels veel te nat waren in die emmer heb ik ze zonder bedenken  over gepoot in onze tuin.
Gewoon een gat gegraven dat diep genoeg was en de knolletjes voorzichtig overgezet.
Ze groeiden verder als een tierelier en we genoten van de groei en van de bloei. 

Halverwege september hebben we ze geoogst. Er kwamen diep paarse- tot zwarte langwerpige knolletjes naar boven. Het onderscheid tussen de bolletjes en de zwarte grond was moeilijk te zien.
We haalden een aardig aantal aardappeltjes uit de grond, die we van plan waren aan de eigenaar terug te geven, maar die wilde ze niet aannemen.
Dus hebben we de helft maar zelf opgegeten en de andere helft laten kiemen en halverwege april in de grond gepoot. 
Dat poten had eigenlijk niet gehoeven, maar weet dat maar eens.
Deze aardappel is anders dan andere aardappels. Ze vermeerdert zich met kleine knolletjes langs lange wortelstokken, die horizontaal onder de grond door kruipen. Een nogal invasieve plant. 
Elk voorjaar komen ze trouw weer boven de grond en ze gaan maar dapper door, met in beslag nemen van de tuin.
Bij het oogsten blijven er ongezien, wortelstokken met knollen achter en die gaan weer nieuwe planten vormen.
Blijkbaar zijn ze resistent tegen aardappelmoeheid, waarvoor de gangbare consumptie aardappels gevoelig zijn en daarom elk jaar een andere plek nodig hebben. Pas na het derde jaar kunnen ze weer op een eerdere plek verbouwd worden.
Vitelotte noir of truffelaardappel, behoort tot de vergeten consumptie gewassen. Het is een Franse aardappel, die gezond is door het paarse pigment en culinair hoog op de lijst staat.

 

Van Myrrhis en zevenblad naar pesto.

 De tuinplanten zijn een beetje op hun retour. Zoals het boomblad nu aan het verkleuren is, zo ook de kruiden.
Vooral de Myrrhis wordt voor een groot deel geel en bruin. Die blaadjes knip ik maar weg. Het snoeisel laat ik op de grond liggen om te composteren.
Toch komen er nog steeds jonge scheuten te voorschijn. Aan de krappe kant voor een maaltijd, daarom heb ik aangevuld met gedroogde en fijn gewreven kruiden van de wintervoorraad, want we houden van een volle groene maaltijdbrij. 
Andere kruiden  waarvan alleen de toppen nog prima te oogsten zijn is: Citroenmelisse, zevenblad, kruizemunt, pepermunt, wittemunt en ananasmunt.
 
Er staat nog mooie rode basilicum in de tuin, die ik binnenkort in een pesto wil gebruiken. 
Vandaag heb ik ook een eenvoudige pesto gemaakt van de Myrrhis met een paar blaadjes van al die andere kruiden en zevenblad, met groene basilicum, volgens ongeveer dit recept, met eigen aanpassingen.
In pesto kan heel goed het gezonde (on)kruid; zevenblad verwerkt worden.

 

Boomspinazie (Chenopodium Giganteum)

 Is een vergeten groente.
Ooit zag ik een stekje, te koop staan in een kasteeltuin. Het plantje zag er zo mooi uit. Groen met een mooi rood bladhoofdje, ik was er helemaal weg van.
Juist liep er een vrijwillige tuinman in de buurt. 'Wat hebt u hier dan voor moois' vroeg ik hem. 'Dat is een stekje van een boomspinazie', kreeg ik ten antwoord. Een 'vergeten' groentesoort en prima te eten. Anders dan bv aardpeer, waar je buikpijn van krijgt.
Nou, ik was het met hem eens dat aardpeer, hoewel super gezond, vanwege de inuline die de knol bevat, raar kan gaan rollen door je darmen. 
Het kleine boomspinazie plantje sloeg aan in onze tuin. Het stond erg mooi en het werd steeds mooier, naarmate het groter en groter op groeide, deed het zijn naam 'giganteum' alle eer aan. Echt een hele struik, met prachtige rode pluimen, waar zich heel veel zaad in ontwikkelde. Het jaar daarop kwamen door uitzaaiing overal kleine plantjes op.
Ik moest het gewoon weg wieden, om nog plek over te houden voor andere gewassen.
Van de bladeren heb ik, met de gedachte aan spinazie maar een portie gewokt, met een uitje en knoflook. Het smaakte al heel goed.
Een beter recept moet ik nog ontwikkelen. 
Boomspinazie vermenigvuldigt zich in onze tuin door permacultuur.
De plant zaait zich vanzelf uit. Heel gemakkelijk. 

Boomspinazie al een beetje in herfststemming,
het mooie is er al af.

Het regent en de zon schijnt in de tuin

Stevia natuurlijk zoetmiddel.

 Sinds een paar weken zijn we groene, pure Stevia als zoetmiddel gaan gebruiken en we hebben daarmee voor een groot deel de suiker vervangen. Deze groene stof heeft nogal wat voordelen op de gezondheid. 
Stevia is in tegenstelling tot suiker, goed voor het gebit. Dus daarover geen zorgen meer. 
Verder is deze wonderlijke zoetplant niet dikmakend. Wie er meer over wil weten, kan altijd de zoekmachine gebruiken. Hier één van de vele mogelijkheden.

Al een tijd geleden ben ik er ook al eens mee bezig geweest. Maar ik en wij konden toen niet aan de (na)smaak, wennen. Die is anders dan van suiker.
Vanwege de vele voordelen van Stevia boven suiker en zelfs boven honing, ben ik het nu nog eens aan het uitproberen, met hele kleine hoeveelheden. 
Chocolade recepten combineren goed met de smaak van stevia.
Een kop warme chocolade melk met een mespuntje stevia erdoor is lekker.
Arretjescake bv. die niet gebakken hoeft te worden, kan prima gezoet worden met pure stevia.
Kwark en yoghurt met een heel kleine hoeveelheid smaakt ook goed.
Stevia lijkt duur, maar vaak is een mespunt voldoende om een hoeveelheid te zoeten.
Zelf meng ik wel eens als tussendoortje een halve kop zure room of yoghurt met cacao en een heel klein beetje stevia erdoor. Heerlijk! 
  

Waterschaarste en fermentatie.

 Deze week ben ik ondanks de warmte, nogal heftig aan het buffelen geweest in de tuin. Veel 'onkruid' weg getrokken, sloten water uit de regentonnen naar de planten gesleept.
In de nachten dauwt het gelukkig wel, maar regen is nog in geen dagen te verwachten.
Dat is in deze tijd van het jaar niet zo erg, omdat er geoogst moet worden. Nu kan de oogst mooi droog binnen gehaald worden, wat de kwaliteit ten goede komt.
De eerste regenton is helemaal leeg en van de tweede is de bodem in zicht.
Ik zal dus met de tuinslang, wat kraanwater aan het laatste kwart  regenwater toe moeten voegen om aan de watervraag van de planten te voldoen. 
Drinkwater op zich kan de planten niet op de juiste manier voeden, daarom mengen wij bij dreigend te kort, het regenwater met kraanwater, waardoor het kraanwater eigenschappen van het regenwater gaat overnemen en aanmaken.

Voor voedselconservering heb ik spitskool fijn gesneden om dit te laten fermenteren naar zuurkool. Zuurkool is heel gezond, maar wij vinden de gekochte kool uit het vat te zuur. Ik laat de zachte spitskool kort fermenteren, vijf tot acht dagen, eerst proeven of het goed smaakt en dan in de koelkast. Zo ook met courgettes en komkommers. We hebben van de courgettes al wat geproefd door de sla. De gefermenteerde spitkool is al voor de helft opgegaan, aan de gasteters. Ze vonden het heerlijk. 

Als afdekblad heb ik een druivenblad gebruikt, maar kan ook met een blad van de kool.
Als afsluiter vul ik een plasticzakje met water, een knoop erop, dat leg ik er bovenop i.p.v. een steentje,
Courgette of komkommer in gefermenteerde toestand, mix ik door de sla, met nog ander lekkers, als tomaat, fijn gesneden Myrrhis takjes, bieslook e.d. Aangemaakt met een sausje van: olijfolie en eenzelfde deel appelazijn, met mosterd en iets honing. Een delicatesse.  

Muntsoorten en zoete aardappel

Iemand kwam een paar dagen geleden, belangstelling tonen voor onze Myrrhis planten, munt- en andere kruidensoorten in onze tuin.

Ze had een schaartje meegenomen en ze knipte maar. 
De meeste muntsoorten vond ze lekker om thee van te zetten of door salades, soepen en andere gerechten te doen.
Munt is gezond en aangenaam fris geurig.
In de koelkast blijven de afgeknipte takjes wel een dag of tien goed en fris. 

Tijdens de rondleiding zag ik tot mijn verrassing, dat er loof van de zoete aardappel (Ipomoea batatas) boven de grond te voorschijn was gekomen. Ik had er al niet meer op gerekend. Het mooie loof is eetbaar. 

Hier een lijstje van de muntsoorten in onze tuin.

watermunt (Mentha aquatica)

aarmunt (Mentha spicata) of groene munt

1. Kruizemunt (Spearmint) 
   
   Ananasmunt (Mentha suaveolens 'Variegata')
   
   Witte munt ( Mentha suaveolens)
   
   Pepermunt  (Mentha x piperita)
   
   Hier een lijst van de meeste muntsoorten en hun verzorging.