Gortig eten.

 Gisteren hebben we voor de eerste keer van dit seizoen, melkmoes gegeten. Heerlijk, ouderwets. Onze dochter was er en die eet graag natuurlijke voeding. Vlees eet ze weinig en zeker niet in dit gerecht. Zelf ben ik ook  heel matig met vlees. Het mag geen bewerkt spul zijn, zoals worst en altijd van een ambachtelijke vak slager. 

Myrrhis odorata, het hoofdkruid, essentieel voor melkmoes, is bekend onder de naam Roomse kervel of mirrekruid.
In plantenland betekent iets wat rooms is, dat het origineel is en er nooit mee doorgekweekt is. De naam kan ontstaan zijn, omdat na de Romeinse tijd, dus zo ongeveer 20 eeuwen geleden. Romeinse soldaten het kruid op de één of andere manier, meegebracht hebben, over de alpen naar onze streken. Misschien uit voorzorg. In de oudheid en zelfs tot in de vorige eeuw toe, was het een strijd om voedzaam eten te vinden, met voldoende vitamines en mineralen. Roomse kervel heeft dat in zich. Boerengezinnen verbouwden eeuwen, het gezonde kruid in hun groente- en -kruidentuinen, met nog veel andere kruiden. 

Myrrhis groeit overal gemakkelijk. Het hoeft geen zonnige plek te hebben.  Bij een boomstam is een prima plek. Het blad kan geoogst worden vanaf het vroege voorjaar tot in de herfst, wanneer de vorst invalt. Al die tijd groeit het geoogste blad, binnen de kortste keren weer aan, zelfs al wordt het tot de grond toe afgesneden. Hoewel de beste en lekkerste oogst toch wel die van het voorjaar is. Bloeien doet de plant maar één keer per jaar, in deze tijd. Verderop in het seizoen bloeien ze niet meer, ook niet als ze weer uitlopen na het afsnijden.

De gort is gepelde gerst, de vaste beet in de melkmoes.  Tot voor een paar jaar, werd in het gerecht meestal Lassie vluggort gebruikt, maar die is niet meer te koop. Het graan dat nu te verkrijgen is moet eerst een nacht geweekt worden. Ik was dat vergeten toen ik de volgende dag het gerecht graag wilde  koken voor onze dochter. Om half vier in de nacht dacht ik eraan. Dus snel het bed uit, de gort even onder de kraan afgespoeld en met ruim water in de week gezet. Dat was prima op tijd.

Myrrhis en op de voorgrond wittemuntplantjes.

 Vandaag heb ik een baaltje gekocht in een natuurwinkel. Ik had de keus tussen parelgort en parel gerst. Ik heb maar een keer parelgerst genomen i.p. v. parelgort.  Misschien kan ik er wat van uitzaaien in de tuin en zo

zelf wat gerst verbouwen. Hoe het smaakt in gerechten is nog afwachten.

Viool daslook krent en speenkruid.

Na een lange tijd van zorg en spanning, zijn we nu in een rouwperiode beland. Drie weken geleden hebben we onze geliefde schoonzoon aan de dood verloren. 
Het mooie voorjaar zijn we aan het beleven met een grote scheur in ons hart. Er gaat geen moment van de dag voorbij of we denken aan hem en aan onze dochter die nu eenzaam achter blijft. We zijn er wel voor haar en we helpen haar waar we kunnen, maar in het gemis moet ze alleen haar weg zoeken.

Ja, het voorjaar is mooi en zonnig, niet erg warm tot nu toe. Op het ogenblik regent het een beetje, meer het doorweekt de droge grond nog lang niet. Hopelijk komt er nog meer. 

Myrrhis odorata kan al geoogst worden. Een heel gezond kruid, vroeger ook bedoeld als eerste leverancier van vooral vitamine C. Dat was levensnoodzakelijk na de winter en niet in een potje verkrijgbaar. 
Daslook is ook een vroeg gewas. We hebben er al vaak van geoogst. Even gezond als knoflook, maar veel milder van smaak en na consumeren laat het geen adem geurhinder na. 

Myrrhis odorata op de voorgrond en daarachter, tegen  de heg

 aan, de daslook. Het ideale van daslook is, dat het graag in de beschutting staat op een donker plekje. De enige voeding die ik het geef is iets kalk. Verder gedijt de plant het beste op arme grond. In deze tijd bloeit ze, dat kan verwarring opleveren met de giftige lelietjes van dalen. Daslook ruikt bij plukken onmiskenbaar naar look.

Driekleurig viooltje (Viola tricolor)

Een niet veel voorkomend viooltje, die het in onze tuin goed doet. Ze staan op een perkje en verder een stel eenlingen door de hele tuin heen gezaaid. 

Maarts viooltje (Viola odorata) Ook een plantje die ik koester. Ze zijn bijna uitgebloeid, maar wat hebben ze heerlijk geroken! Het was een genot om in de tuin te werken, toen ze in volle bloei stonden, Het woord odorata zegt het al, net als bij Myrrhis odorata.

Nu een paar foto's uit de bossen. De krentenstruiken stonden en staan in prachtige bloei. 

Het loopt wat af.

Speenkruid weerspiegeld zich in een boerensloot. Ook op het platteland is al veel moois te zien, vooral ook pinksterbloemen.