Broodbakmachine

die nutteloos in een hoekje, in de op een verborgen ‘schatkamerruimte’ lijkende kluis, van ons oude huis stond, hebben we weg  kunnen gegeven, in plaats van weg te moeten gooien. Het apparaatje was een oud, maar sierlijk model van het merk Domo. De machine werkte goed, maar van een professionele bakker

die mijn echtgenoot is, kon ik niet verwachten dat hij daarmee aan het werk zou gaan. Zo af en toe geeft hij nog wel eens iemand een cursus broodbakken. Vorige week viel zijn eigen broer die genade te beurt. Die broer is met zijn echtgenote verhuist naar een kleinere woning op het terrein van hun voormalige boerderij, die voortgezet wordt door hun zoon en schoondochter. Door de lockdown heeft hij weinig omhanden, zolang de werkzaamheden in de tuin hem nog niet tot zijn hobbyplicht oproepen. 

Aan het einde van de les, vroeg ik hem of hij het soms wat vond om met een stevige bakmachine aan de slag te gaan. Dat zou hij een geweldige oplossing vinden. Dus hebben we het ding van zijn jarenlange standplaats gehaald. Een gebruikershandleiding zou hij eigenlijk wel fijn vinden, maar die was er niet meer. Ik beloofde hem op het internet te gaan speuren en vond. De zoon van hem die ook bakker is, zou hem wel een middagje op weg willen helpen. Prachtig geregeld dus.