Wat hebben we genoten van sneeuw, ijs en de mooie witte wereld van vorige week.
Onder de dikke sneeuwlaag is het nieuwe lenteleven blijkbaar al aan de slag gegaan. Heel snel staan nu sneeuwklokjes en boerenkrokussen in bloei en mooi rechtop, alsof er geen zware last op hun tere stengeltjes gedrukt heeft.
Een zee van groen schiet weer uit de grond.
De eerste blaadjes van daslook heb ik al gezien en jonge malse veldkers is alweer rijp om te eten.
Vandaag heb ik trostomaten, gekocht bij de groenteboer, in plakjes gesneden en in een bak met tuinaarde gelegd. Ik vond de zaden niet zo erg goed ontwikkeld, het is dus afwachten of er plantjes uit zullen groeien.
Zaken die plantenzaden verkopen moesten de deuren sluiten, vanaf begin december. Het trieste gezicht waarmee de winkelier in zijn winkeldeur me te woord stond, staat me nog op de netvliezen gegrift. Alle aardigheid was toen de eerste dagen van mijn leven af. Ik weet niet of deze zaken al snel weer open gaan, maar anders draait zaaien en planten, ook weer op een ramp uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten