Dan moet het in Holland toch mogelijk zijn om volgens dezelfde techniek, perziken te kunnen verbouwen.
Een interessant artikel hierover, vond ik op solar.lowtechmagazine.com
We hebben een aantal perzikboompjes in de tuin.
Op een zoveel jarig huwelijksfeest, werd ons gevraagd of we iets op onze verlanglijst hadden. Nou niet zo. Bij zo'n vraag heb je dan altijd alles al, wat moet je zo gauw verzinnen. Je denkt eens goed na en na een paar dagen begint er meestal wel iets te dagen. We hebben aangegeven dat we zeker blij zouden zijn met een perzikboom. Een twee meter lange boom werd ons aangeboden. Op een luwe plek tussen huis en garage was nog wel een mooie plaats voor de boom. Per vergissing werd de stam afgeknipt in de herfst tijdens het snoeien. Er bleef nog een rest staan van ongeveer 30 cm. En ja, het volgende voorjaar groeide de stronk voorspoedig uit en werd weer een gezonde boom. Het jaar daar weer op, was er geen nachtvorst die de bloeisels deerden en we kregen overdadig veel perziken. Ze smaakten heerlijk. De pitten hebben we allemaal bewaard en op een rijtje in de grond gedaan. We hoopten dat er hooguit een paar uit zouden lopen. Maar nee, het grootste gedeelte liep uit. Nu een paar jaar later hebben we geen enkele vrucht meer van de moederboom kunnen oogsten. Elk jaar staat ze dapper in bloei, dan komt er nachtvorst en weg is het vooruitzicht op het fruit.
Onlangs las ik een artikel op onderstaande website. Met die techniek willen wij nu ook aan de slag. Ik stel me voor, dat we een paar van die jonge bomen dicht bij de grond, gaan geleiden. Vast zetten in de grond met tentharingen. Dan afwachten of ze gaan bloeien. Komt er dan nachtvorst, dan kunnen we ze heel voorzichtig proberen te beschermen met een te hanteren afdekking. Het is wel zo, dat de bomen erg vroeg, iets na februari al in bloei staan. De vrucht vormt zich op tweejarig hout. Hieronder de website. Soms werkt de link niet, dat komt omdat de website door Zonne energie aangestuurd wordt.
Myrrhis odorata of roomse kervel is een veelzijdig, gezond en fraai bladkruid. Het maakt lange diepe pen wortels in de grond, waaruit ieder voorjaar het loof weer uitspruit en tot in de late herfst geoogst kan worden. Het blad kan tot op de grond toe afgesneden worden, het loopt vanzelf weer uit. Enige verrijking van de aarde is af en toe nodig. Het kruid doet het goed in de schaduw op een vochtige plaats, maar ook op een zonnige plek gaat het prima, met toediening van voldoende vocht.
vrijdag 11 december 2020
Citroenen verbouwen in Siberië
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten