wordt traditioneel dit weekend gehouden. Vanwege de crises is er een beperkt aanbod. Heel jammer. We hebben gekozen voor het boerderijmuseum in Oldebroek. Andere jaren gewoonlijk altijd één en al leven en veel gasten met kinderen. Die ontbraken ook nu niet, hoewel in een kleiner aantal. Van alles te zien en te koop was er dit jaar dus niet. Desondanks zijn we er weggegaan met een nuttig gevoel. Het weinige dat er was hebben we goed kunnen bekijken. Niet zoals we gewend waren, er even snel langs lopen, want anders zien we de helft niet. Nu bekeken we eens goed, die oude, ingenieuze landbouwmachines, nog roestig, niet eens gerestaureerd. We verwonderden ons over de bedenksels die de boeren toetertijd bedacht hebben, om met die ijzeren machinerie, samen met hun paarden, hun taak te verlichten. Al pratend met andere mensen, kwamen we erachter dat er nog steeds boeren zijn met onder de vijftig koeien, die volhouden en blijven bestaan. Vaak hebben ze voor een paar dagen een taak erbij of een verkooppunt. Zelf heb ik een broer die rond de vijfentwintig koeien houdt. Met een driedaagse baan en wat melkverkoop aan huis, houdt ook hij de oude erfgoed boerderij (1709) in stand. In historische tijden bestond de plaats al. Toen de Kozakken plunderend langs de wegen trokken, hebben de toenmalige bewoners, aan de weg pannenkoeken staan bakken, hopende dat ze zodoende niet de boerderij zouden plunderen en dat is ze gelukt.
Mijn broer houdt het machinepark van het voorgeslacht in stand. Weliswaar, hij werkt met een trekker en niet meer met een paard.
Terug naar ons museumbezoek. Het bascule wegen met gewichten werd uitgelegd. We mochten het eerst zelf proberen. Dat was leerzaam en leuk. Verder waren er wat kippen, geiten, schapen en bijen. Granen raden en malen. Lekkere hapjes, als patat, pannenhoek, krentenwegge enz.
De boerderij heeft een grote moeshof, met veel kruiden en groentes. De voortuin voor de ramen van het voorhuis, was en is traditioneel een bloementuin.
 |
| Lakenvelderkip |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten