Blij en dankbaar zijn we voor het bijzonder mooie weer, de afgelopen maand. Wat een verrassing, midden op de dag, in deze tijd van het jaar, nog even gratis de bruine kleur bij houden op het terras in de warme middagzon. Wat een genot! Verwarming aan is nog echt niet nodig, ook 's avonds niet.
Veertien dagen geleden kreeg een lichte, maar hinderlijke griep ons te pakken. Hees, koortsig en geen eetlust. We vielen af, de één vijf kilo en de ander zelfs zeven. We hebben de mensen maar gemeden en ons vermaak gezocht in de tuin, voor zover we dat aankonden. Het was wel langer tussendoor uitrusten, dan werken. Aan koffiedrinken moest ik niet denken. De verslaving aan die drank bracht door de ontwenningsverschijnselen een verzwaring van de ziekte aan, in de vorm van hoofdpijn. Nu de griep over is, ga ik niet meer aan regelmatig koffiedrinken beginnen, hooguit heel af en toe voor de gezelligheid, zodat het geen verslaving meer oplevert.
Voor een erg gezonde maaltijd heb ik vandaag de laatste sprieten Myrrhis odorata geoogst en er een smakelijk en versterkend potje eten van gebrouwen. 'Melkmoes' heet dat hier. Samengesteld uit water, vluggort, rozijnen, mespuntje Himalayazout en de tuinkruiden Myrrhis odorata, citroen melisse en witte munt. Aangevuld met karnemelk en zure room tot een dikke soep substantie.
Myrrhis odorata of roomse kervel is een veelzijdig, gezond en fraai bladkruid. Het maakt lange diepe pen wortels in de grond, waaruit ieder voorjaar het loof weer uitspruit en tot in de late herfst geoogst kan worden. Het blad kan tot op de grond toe afgesneden worden, het loopt vanzelf weer uit. Enige verrijking van de aarde is af en toe nodig. Het kruid doet het goed in de schaduw op een vochtige plaats, maar ook op een zonnige plek gaat het prima, met toediening van voldoende vocht.
dinsdag 1 november 2022
Ziek en laatste tuinkruiden geoogst
Abonneren op:
Posts (Atom)