Kruiden conserveren voor de winter

verpulver methode.

Vandaag weer veel kervel en andere kruiden geoogst en geconserveerd voor wintervoorraad.

De laatste dagen hanteer ik de droogmethode, zodat ik de komende winter zowel over ingevroren sap, als over een melange van droge poeder kan beschikken.

Poeder is handig om thee van te maken en ijsblokjes voor bepaalde recepten.

Die poeder maak ik, door na het wassen, de kruiden te drogen. Een poosje ophangen of in een vergiet laten uitlekken. Daarna droog ik ze op de verwarming, in de oven, of in de zon. Dat proces mag een paar dagen duren. Als de substantie echt knisperend droog is, roer ik het met een houten lepel, door een fijne huishoud zeef. De kruidenmelange bestaat uit peper- appel- kruize- en watermunt, citroenmelisse, wilde marjolein, hysop, salie, rozemarijn en uit heel veel kervel. De salie bloeit nu met paarse bloemen en het leuke is dat die kleur na het fijn malen, terug te vinden is in de poeder, in de vorm van paarse stipjes.
Myrrhis odorata, verbergt zich ondergronds bij de eerste vorst in het najaar en in het voorjaar komt het alweer heel snel bovengronds. De M. odorata heeft een stevige eetbare wortel, die eventueel in de winter geoogst kan worden. http://historischekruidden.blogspot.nl/ 

sapmolen

Kervel en Kefir

Het gevolg van het vochtige weer met ook een flinke dosis zonneschijn tussen de buien door, is dat de tuin er heel mooi uitziet. De Myrrhis odorata is na de blad oogst van vorige week alweer aan de volgende toe. Elke dag drinken we er  smakelijke thee van en we voelen onze gezondheid erdoor toenemen. Ook onze huid heeft een goede uitstraling. Maag en darmen geven geen klachten. Buik/maagpijnen zijn verdwenen en  afvalstoffen   worden perfect afgevoerd. Deze kervelsoort heeft een hoog gehalte aan vitamine C.
We drinken ernaast ook kefir, die we in poedervorm kopen bij: www.kefir.nl  Dit gebruiken we in plaats van toetjes uit de supermarkt. Met een zakje kefirpoeder op een liter melk, starten we op. Elke dag enten we met een scheutje kefir weer op een verse hoeveelheid melk, meestal een liter. We zetten dat op een warme plaats, in ons geval boven de waakvlam van de gashaard. Als we kwark willen maken nemen we meer melk. We doen dit via de hangop methode. De wei die eraf komt kan verwerkt worden tot een heerlijk drankje. Havermoutvlokken in een blender, of met de staafmixer in een kom, fijnmalen. Wei of kefir erbij, met banaan en iets honing of roosvicee, heerlijk en gezond.

Zaden smaken als zoete dropjes

Met de gasten hebben we vanmiddag, tussen de buien door, heerlijk gesnoept van de rijpende zaden van één van de kervelplanten, waarvan het zaad nog een beetje jong is en dus nog zacht. De visite was verbaasd over de fijne smaak. Jammer dat over het algemeen de gedachte postgevat heeft, dat je met zaad niets anders kunt doen dan zaaien. Dit zaad smaakt excellent en het is een stuk gezonder dan snoepen.

Myrrish odorata zet bittere smaak recht

Groenlof oogsten we uit eigen tuin. Vorig jaar voor hobby gezaaid, maar te vroeg in het voorjaar. Op het zaadenvelopje stond ook duidelijk vermeld, niet voor half juni, wat neer komt op na de langste dag zaaien. Maar in mijn enthousiasme heb ik er niet op gelet. Waarschijnlijk is dat de oorzaak van de gal bittere smaak. Kan ook zijn dat de grond niet de juiste bemesting heeft gehad. Van familie hebben we een paar prachtige kroppen gekregen, die wel heerlijk smaakten en bittervrij waren.

Om van de meest bittere smaak af te komen, zette ik de groente uren in het water.

Dat vonden we jammer, want er gaan zo ongetwijfeld ook goede voedingstoffen verloren. Op een dag besloot ik de lof normaal kort te wassen. Een stuk rauw blad dat ik proefde, was zoals gewoonlijk erg bitter. Ik besloot een paar takken Myrrish odorata mee te koken, in een thee-ei. De kervel hing ook wat buiten het ei-zeren omhulsel. Resultaat een veel mindere bittere smaak. Dat was opmerkelijk, maar er ik vond hiermee nog onvoldoende bewezen, dat de smaak ook werkelijk verbeterd was, door het meekoken van het kruid. Een keer herhalen met en zonder kan een klein beetje meer zekerheid geven. Gisteren heb ik de laatste overjarige groenlof van de inmiddels geschoten stengels afgeplukt. Weer smaakte het voorgeproefde blad erg bitter. Toen de groente bijna gaar was, proefde ik het nog een keer, de smaak was onacceptabel bitter. Ik heb toen snel een aantal roomse kerveltakken laten meekoken en ze er net voor het opdienen, weer uitgevist. Het resultaat was dat de bittere smaak niet helemaal weg was, maar bijna tot een minimum was gereduceerd. We hebben er smakelijk van gegeten.