Myrrhis, daslook e.a.

  De eerste kleine blaadjes van de daslook heb ik geoogst op 8 maart. Nu is het bed helemaal met groen daslookblad gevuld  en oogsten we het regelmatig, om bij bijna elke maaltijd rauw te eten. Het kruid smaakt naar - en is ook even gezond als knoflook, maar het geeft geen hinderlijke ademgeur achteraf. 

Het eerste roomse kervel (Myrrhis odorata) spruitje komt sinds vorige week ook weer uit de grond. Over een paar dagen kunnen de eerste topjes weer geoogst worden. 
We zijn heel blij en dankbaar voor en genieten van beide aangename, vitamine- en mineralen rijke vroege voorjaarsplanten.

Daslook verlangt schrale grond en gedijt op donkere plekken onder een heg bv. In onze tuin waardeert het een plaats onder de rododendron, met opvallend grote bladeren. In de herfst strooi ik een beetje kalk op het bed. 
Myrrhis odorata heeft wel een goed bemeste boden nodig.
Daar komen in het voorjaar ook nog eens koemest korrels overheen. 

Een merelman zat straks op een bloempot en liep vervolgens voor me uit. Ik hou altijd een praatje tegen ze. Een beetje gek natuurlijk, maar het blijkt ze rust te geven.

Myrrhis plantje

blauw van maarts viooltje en druifjes

speenkruid bij de vijver

maagdenpalm

nog een scheut Myrrhis

Sneeuw

 Vanmorgen lag er hier een vleugje wit over de aarde. 

Onze achtertuin was bijzonder mooi en ook het park gaf een schitterende aanblik.  

Krokusfestijn

Op een paar pas lopen van ons huis ligt het prachtige Oranje park.

Nergens in de streek is een park te vinden die wat schoonheid betreft met dit park kan evenaren.
Op het ogenblik staan de krokussen er in volle bloei. 
De planten hebben zich enorm uitgezaaid, door het hele park en door  in de tuinende buurt. Prachtig en gratis! 
We laten ze fijn staan en elk jaar worden het er meer. 

rechts is nog net iets te zien van
het corona memoriaal.

Veldkers, daslook en maarts viooltje

Daslook

Met dit lekkere groeizame weer is het een genot om de tuingrond te bekijken en te bewonderen, om wat er allemaal al aan het uitlopen is.
Kleine veldkers (Cardamine hirsuta) heb ik al geoogst, voor op een belegd broodje met kaas en een eitje. Ook is het lekker door salade en stamppot. Heerlijk pittig en vooral vers vol gezonde vitamines, waar een mens in deze tijd van het jaar behoefte aan heeft. Het lekkerst is het kruidje voordat er witte bloemetjes in komen en dat gaat heel snel. De plantjes zijn overdadig in tuinen en in het wild te vinden. Toch is niet elke plek waar ze groeien, geschikt om ze te oogsten. Omdat ze rauw gegeten worden, is het wenselijk om een hygiënische plaats uit te zoeken. Eigen tuin leent zich daarvoor het beste. 
Dat alles geldt ook voor de daslook , die nu aan het uitlopen is in onze tuin. Ze komen in het wild voor in bossen met een beetje kalk in de bodem. Zelf voed ik de plek in november met iets kalk. Daslook lijkt veel op het later bloeiende lelietje van dalen, en die is giftig. Het bolgewasje  is gemakkelijk te herkennen aan de uiengeur. Beide soorten, de daslook en de kleine veldkers, kunnen gerekend worden tot de vergeten groenten soorten. 
Verder heb ik een al bloeiend maarts viooltje aangetroffen in de tuin. 

 

Havergras

Toen vorig jaar herfst een paar sprieten haver rijp op het land stonden, heb ik ze geoogst en gedorst met mijn eigen handen. Maar wat doe je met zo weinig korrels? Ik heb ze maar bij de palmboom in de kuip gezaaid. Die boom zetten we binnen als het gaat vriezen en daarmee is ook het havergras tegen vorst beveiligd.  De inspanning werd beloond, er kwam welig groen gras te voorschijn. Met de tarwegras pers hebben we het sap van de eerste snede eruit geperst en opgedronken. Het smaakte heerlijk zoet en het schijnt erg gezond te zijn. De wortels bleven in de aarde, zodat het gras nog eens uit kon lopen. Dat gebeurde en op een zonnige morgen stond onze hond er heerlijk van te smullen. Honden eten nogal eens gewoon gras, waar ze later vaak van gaan overgeven. Dat is niet zo fris. Ik liet haar de gang maar gaan en we wachtten vol spanning af, of dit gras ook zo zou werken. Maar nee, het ging helemaal goed, er werd niets uitgekotst. Voortaan laten we het havergras maar groeien voor het hondje. Verder geven we haar ook gewone havervlokken. Ze ziet er mooi glanzend uit, het zal dus gezond voor haar zijn. Wat ons ook opvalt, is dat ze minder snel naar paardenvijgen hapt, tijdens een wandeling. En staat ze al eens klaar om erin te bijten, dan luistert ze goed naar het commando om ervan af te blijven.

Boeren krokus al in bloei

Op inspectietocht door de tuin, werden we gisteren verrast door bloeiende boeren krokussen (crocus tommasinianum). Vanmiddag zagen we ze ook al in bloei in het park. In de zonneschijn waren zelfs de kelken al open,zodat het typische oranje hart zichtbaar was. De lente is dus echt in aantocht. Het bolgewasje dat ongeveer 10 cm hoog is komt sinds 1847 voor in ons land. 

https://www.floravannederland.nl/planten/boerenkrokus

Winterjasmijn (Jasminum nudiflorum)

We beleven een paar trieste dagen, maar onze winterjasmijn staat in al zijn gele vrolijkheid in de tuin te bloeien. Wat een weldaad voor de ogen om ernaar te kijken!
Winterjasmijn is een kaal- of naaktbloeier. D.w.z. dat de plant nog zonder blad is als hij bloeit. Op die manier kan het stuifmeel voor optimale bevruchting zorgen.
De fraaie plant vergt weinig onderhoud. 
Nog even heb ik gekeken op de Russische pagina van Wikipedia, waar vaak uitgebreide informatie over planten en vooral over hun werking  te vinden is. Maar ik vond ook daar niet zo veel meer te leren over de plant. Wel werd de pagina direct vertaald in het Nederlands.
Winterjasmijn zal dan louter vanwege zijn oogstrelende effect; de mooie gele bloemen, in tuinen geplant zijn of worden, maar het is geen artsenij - of keuken kruid.
De struik woekert nogal, door zichzelf af te leggen. Op die manier heb ik een paar stekjes op andere plaatsen en tegen een muur geplant. De stekken zijn goed aangeslagen.