Alle Myrrhis struiken heb ik afgesneden,
zodat ze weer opnieuw kunnen uitlopen.
En dat doen ze al heel snel.
![]() | |
De jonge Mirre plantjes |
Met een paar dagen verschijnen er weer groene kleine, geurige scheuten boven de grond, die na nog weer een paar dagen al geoogst kunnen worden.
Sla had ik teveel. Er begonnen al wat kroppen te schieten.
De probleemmakers heb ik uit de grond getrokken en alles gewassen.
Twee dagen hebben we ervan gegeten.
Er bleef nog een flinke pluk van over, die heb ik vanmiddag in de blender gestopt, met een avocado, een overrijpe banaan en een appel. Een heerlijke stevige dronk is het geworden, als tussendoortje.
Echte valeriaan (Valeriana officinalis) en wilde peen hebben zich ook op een plekje gesetteld. Dat zijn de verrassingen die jaarlijks weer terug komen. Iets dat je niet gezaaid of geplant hebt, maar dat vanzelf over gewaaid is en opkomt.
Verder zijn we nog de boer op geweest om parel aardappels, een vroege soort, te kopen.
We hebben ze zelf ook verbouwd, maar ze waren op.
De boerin had ze gepoot op alleen oude stalmest en verder niets. Dat wordt dan biologisch genoemd.
Ze vertelde ook, dat ze elk jaar maar moest afwachten,hoe de oogst uitvalt. Bij overvloedige opbrengst kan ze verkopen.
Ze was dankbaar voor de oogst,die ze dit seizoen binnen mocht halen,
ondanks de droogte en zonder te sproeien en dat nog wel op zandgrond.
Een stukje nostalgie hebben we er ook beleeft,bij het zien van de ouderwetse koestal.
We waren weer even terug in onze kindertijd.
Onze ouders hadden ook zulke stallen.
In het voorjaar gingen de koeien naar buiten,en dan moesten we met water, zeep en borstel de stal schoonmaken. Een afschuwelijk karwei,
maar het moest. We leerden er wel aanpakken en doorpakken van.
De hele zomer had je er dan ook plezier van. Bij regenachtige
dagen kon je daar heerlijk spelen.
Kamertjes in richten en zo, helemaal volgens
onze eigen fantasie.
![]() |
Valeriaan |
![]() |
Wilde peen |