Stevia natuurlijk zoetmiddel.

 Sinds een paar weken zijn we groene, pure Stevia als zoetmiddel gaan gebruiken en we hebben daarmee voor een groot deel de suiker vervangen. Deze groene stof heeft nogal wat voordelen op de gezondheid. 
Stevia is in tegenstelling tot suiker, goed voor het gebit. Dus daarover geen zorgen meer. 
Verder is deze wonderlijke zoetplant niet dikmakend. Wie er meer over wil weten, kan altijd de zoekmachine gebruiken. Hier één van de vele mogelijkheden.

Al een tijd geleden ben ik er ook al eens mee bezig geweest. Maar ik en wij konden toen niet aan de (na)smaak, wennen. Die is anders dan van suiker.
Vanwege de vele voordelen van Stevia boven suiker en zelfs boven honing, ben ik het nu nog eens aan het uitproberen, met hele kleine hoeveelheden. 
Chocolade recepten combineren goed met de smaak van stevia.
Een kop warme chocolade melk met een mespuntje stevia erdoor is lekker.
Arretjescake bv. die niet gebakken hoeft te worden, kan prima gezoet worden met pure stevia.
Kwark en yoghurt met een heel kleine hoeveelheid smaakt ook goed.
Stevia lijkt duur, maar vaak is een mespunt voldoende om een hoeveelheid te zoeten.
Zelf meng ik wel eens als tussendoortje een halve kop zure room of yoghurt met cacao en een heel klein beetje stevia erdoor. Heerlijk! 
  

Waterschaarste en fermentatie.

 Deze week ben ik ondanks de warmte, nogal heftig aan het buffelen geweest in de tuin. Veel 'onkruid' weg getrokken, sloten water uit de regentonnen naar de planten gesleept.
In de nachten dauwt het gelukkig wel, maar regen is nog in geen dagen te verwachten.
Dat is in deze tijd van het jaar niet zo erg, omdat er geoogst moet worden. Nu kan de oogst mooi droog binnen gehaald worden, wat de kwaliteit ten goede komt.
De eerste regenton is helemaal leeg en van de tweede is de bodem in zicht.
Ik zal dus met de tuinslang, wat kraanwater aan het laatste kwart  regenwater toe moeten voegen om aan de watervraag van de planten te voldoen. 
Drinkwater op zich kan de planten niet op de juiste manier voeden, daarom mengen wij bij dreigend te kort, het regenwater met kraanwater, waardoor het kraanwater eigenschappen van het regenwater gaat overnemen en aanmaken.

Voor voedselconservering heb ik spitskool fijn gesneden om dit te laten fermenteren naar zuurkool. Zuurkool is heel gezond, maar wij vinden de gekochte kool uit het vat te zuur. Ik laat de zachte spitskool kort fermenteren, vijf tot acht dagen, eerst proeven of het goed smaakt en dan in de koelkast. Zo ook met courgettes en komkommers. We hebben van de courgettes al wat geproefd door de sla. De gefermenteerde spitkool is al voor de helft opgegaan, aan de gasteters. Ze vonden het heerlijk. 

Als afdekblad heb ik een druivenblad gebruikt, maar kan ook met een blad van de kool.
Als afsluiter vul ik een plasticzakje met water, een knoop erop, dat leg ik er bovenop i.p.v. een steentje,
Courgette of komkommer in gefermenteerde toestand, mix ik door de sla, met nog ander lekkers, als tomaat, fijn gesneden Myrrhis takjes, bieslook e.d. Aangemaakt met een sausje van: olijfolie en eenzelfde deel appelazijn, met mosterd en iets honing. Een delicatesse.  

Muntsoorten en zoete aardappel

Iemand kwam een paar dagen geleden, belangstelling tonen voor onze Myrrhis planten, munt- en andere kruidensoorten in onze tuin.

Ze had een schaartje meegenomen en ze knipte maar. 
De meeste muntsoorten vond ze lekker om thee van te zetten of door salades, soepen en andere gerechten te doen.
Munt is gezond en aangenaam fris geurig.
In de koelkast blijven de afgeknipte takjes wel een dag of tien goed en fris. 

Tijdens de rondleiding zag ik tot mijn verrassing, dat er loof van de zoete aardappel (Ipomoea batatas) boven de grond te voorschijn was gekomen. Ik had er al niet meer op gerekend. Het mooie loof is eetbaar. 

Hier een lijstje van de muntsoorten in onze tuin.

watermunt (Mentha aquatica)

aarmunt (Mentha spicata) of groene munt

1. Kruizemunt (Spearmint) 
   
   Ananasmunt (Mentha suaveolens 'Variegata')
   
   Witte munt ( Mentha suaveolens)
   
   Pepermunt  (Mentha x piperita)
   
   Hier een lijst van de meeste muntsoorten en hun verzorging.
   
   

Op pad geweest in Oene

 Gisteren 29 juli, zijn we op stap geweest in Oene. Elk jaar weer een belevenis. We hadden gezellige gesprekken met andere gasten en met de deelnemers. Om alle deelnemers bij langs te gaan, op één middag is niet te doen. Vorig jaar zijn we twee middagendagen geweest, maar gisteren moesten we een selectie maken. 
De aardbeientuin is een spectaculair item, waar je wel wat tijd voor moet uittrekken om alles goed te bekijken. Geweldig om door de kassen te wandelen. In de paar eerste waan je je in een sauna. Ik houd erg van warmte. Daarna kom je langs de buitenteelt. Schitterend om te zien, rode en nog groene aardbeien hangen aan de struikjes. 
Daarna bezochten we boerderij de Goudbeek. Ook spectaculair. Het koeien ras 'Blaarkop'wordt daar met zorg gehouden. Een melkfabriek wordt er geëxploiteerd, niet zo groot, maar met heel veel werk. Excellent opgezet en door het glas te bewonderen, vanwege de hygiëne vanzelf, kunnen ze binnen geen andere mensen toelaten, dan de medewerkers. Er worden heerlijke vla's gemaakt, yoghurt, karnemelk, roomboter enz. Allemaal te koop in de winkel. Hier kreeg ik een vraag naar het recept van melkmoes, (dat maken ze daar niet) hoe dat gemaakt moet worden en waarom dat ergens anders weer 'kruudmoes' heet. Tja dat is een streekgebonden benaming. En of er ook worst en spek in moet. Nee hoor dat hoeft echt niet. Zonder vind ik het heerlijk, maar een klein beetje hier en daar een ziltig smaakje er doorheen is ook lekker. Tussendoor nog bij een paar ateliers schilderijen bewonderd. Het was een volle maar geslaagde middag.  

Weers invloed op plantengroei

Weer warm weer! Wij vinden het heerlijk, we hebben iets minder met kou, maar beide weertypes zijn nodig op zijn tijd voor flora en fauna.
In de natuur schieten er bij warm weer, onverwachts weer andere planten op dan in een koele zomer. 

Het zal zo'n twintig jaar geleden zijn, dat we ook een zeer warme en droge zomer hadden.
Opeens dook er een heel aparte plant op in de tuin, die we nog nooit gezien hadden en we hadden geen idee in welke richting we de bloem moesten zoeken. Google-lens was er nog niet. Dus werd het boeken raadplegen.
Soms verlang ik nog wel eens terug naar de tijd van de encyclopedieën. Gezellig samen iets opzoeken.
Maar terug naar de geheimzinnige plant. We vroegen het aan een specialist, met een uitgebreide plantenkennis. Hij zei: 'dat is de Hebenstrecia dentata' en daarvan heb ik jaren geleden wat zaadjes meegenomen uit Zuid-Afrika en er hier een paar van laten vallen'. In de warmte van die hete droge zomer (2005?) was het zaad dus na jaren tot ontwikkeling gekomen en al die tijd in de grond bewaard gebleven. 

Vannacht werd ik lastig gevallen door een mug op de slaapkamer. Slapen heb ik er verder goed om gedaan.
Vanmorgen heb ik als afweer een bos citroenmelisse, met ananasmunt en Myrrhis in vaasjes gerangschikt en in ons slaapvertrek en in de hal neergezet. Nu is het afwachten of en hoe lang het helpt. In ieder geval geurt het heerlijk. 

De citroenmelisse had kleine witte bloemen, waarop honingbijen af en aan vlogen. Hoewel ik ze heb afgeknipt, blijven er nog voldoende planten over voor de bijen.

Watermunt, Myrrhis en schone vijver

De halve dag lekker in de tuin doorgebracht met hard werken. 

Fijn laarzen aan en handen in de aarde. 

Heerlijk weer ervoor, niet te warm en koud zeker niet.

Maandag had ik het vijvertje leeggehaald en schoon gemaakt. 

De planten resten en het blad wat er in de loop van een jaar of drie in terecht was gekomen heb ik een paar dagen op de rand gelegd, om eventuele amfibieën zoals kikkers en andere waterdieren de kans te geven terug weer naar het water te ontsnappen. 

En inderdaad zag ik dat er een kikker uit kwam kruipen. 
Vandaag heb ik het uitgelekte restant bij de compost gedaan. 

In een paar dagen tijds was er langs de rand een mooie slinger van watermunt gegroeid. Daar heb ik eerst een pot vol gezonde, smakelijke thee van getrokken en met dankbaarheid genuttigd.

Na de rigoureuze snoei van het Myrrhiskruid, een paar weken geleden, stonden de planten weer als verjongd boven de grond.Er stond ook nog een grote hoge plant met rijpe zwarte zaden, die heb ik eraf geplukt en te drogen gelegd.

Twee Myrrhisplanten waren terecht gekomen tussen de aardbeien.

Ik heb de lange penwortels een eindje met de schop uitgegraven en in de diepte voorzichtig met de handen eruit gelicht, zodat de hele wortel er onbeschadigd uit kwam. 

Ik heb een lange kunststof plantenpot opgezocht en met iets koemest en compost uit de vijver in de pot geplant en goed van regenwater voorzien. 
Een familielid had erom gevraagd, omdat haar eigen mooie Myrrhisplant vernietigd was door haar amateur tuinman. Erg goed bedoeld van die tuinman, maar ze mist het kruid erg, omdat ze haar geliefde recept niet meer kan koken. 
Vanmiddag kwamen er te veel regenbuien over om in de tuin te werken. Tegen vier uur, viel er zelfs zoveel water, dat we bijna konden drijven in het water. Een prachtig gezicht die donkere lucht die er aan vooraf ging. 
 

Dreigende donkere wolken

Schone vijver

Verjongde Myrrhisplanten

Eetbaar, overvloed en tuinverrassingen

Alle Myrrhis struiken heb ik afgesneden, 

zodat ze weer opnieuw kunnen uitlopen. 

En dat doen ze al heel snel.

De jonge Mirre plantjes

 

Met een paar dagen verschijnen er weer groene kleine, geurige scheuten boven de grond, die na nog weer een paar dagen al geoogst kunnen worden. 

Sla had ik teveel. Er begonnen al wat kroppen te schieten.
De probleemmakers heb ik uit de grond getrokken en alles gewassen.
Twee  dagen hebben we ervan gegeten.
Er bleef nog een flinke pluk van over, die heb ik vanmiddag in de blender gestopt, met een avocado, een  overrijpe banaan en een appel. Een heerlijke stevige dronk is het geworden, als tussendoortje.  

Echte valeriaan (Valeriana officinalis)  en wilde peen hebben zich ook op een plekje gesetteld. Dat zijn de verrassingen die jaarlijks weer terug komen. Iets dat je niet gezaaid of geplant hebt, maar dat vanzelf over gewaaid is en opkomt. 

Verder zijn we nog de boer op geweest om parel aardappels, een vroege soort, te kopen.
We hebben ze zelf ook verbouwd, maar ze waren op.
De boerin had ze gepoot op alleen oude stalmest en verder niets. Dat wordt dan biologisch genoemd.
Ze vertelde ook, dat ze elk jaar maar moest afwachten,hoe de oogst uitvalt. Bij overvloedige opbrengst kan ze verkopen.
Ze was dankbaar voor de oogst,die ze dit seizoen binnen mocht halen,
ondanks de droogte en zonder te sproeien en dat nog wel op zandgrond.
Een stukje nostalgie hebben we er ook beleeft,bij het zien van de ouderwetse koestal.
We waren weer even terug in onze kindertijd.
Onze ouders hadden ook zulke stallen.
In het voorjaar gingen de koeien naar buiten,en dan moesten we met water, zeep en borstel de stal schoonmaken. Een afschuwelijk karwei,
maar het moest. We leerden er wel aanpakken en doorpakken van.
De hele zomer had je er dan ook plezier van. Bij regenachtige 
dagen kon je daar heerlijk spelen.
Kamertjes in richten en zo, helemaal volgens 
onze eigen fantasie. 

Valeriaan

Wilde peen