Ons dochtertje in Schotland heeft een bouwval aangekocht om er na een renovatie te gaan wonen. Een huis met één meter dikke muren. Zonder een enkele nuts voorziening. Maar op een benijdenswaardige mooie plek, erg afgelegen. Schuin ten noordoosten - en niet zo heel ver van Balmoral Castle. De streek kent de meeste uren zon van het hele Verenigd Koninkrijk.
Ze heeft nagedacht over
Het herinnert me aan mijn kinderjaren. Toen mijn ouders, na twee jaar bij moeders ouders, op de boerderij gewoond te hebben, verhuisden naar een afgelegen boerderij zonder voorzieningen. Met een houten pomp buiten, werd schoon water uit de wel opgepompt. Moeder kookte met hout en turf, op een wit geëmailleerd fornuis, die tevens als warmtebron in de keuken diende. Om de maandagse was te doen had ze in de schuur een grote, gietijzeren fornuispot. Ook bij de slacht in november werd de pot ingezet. Ik gedachten proef ik nog de heerlijke balkenbrij, die ze erin bereidde. Nooit meer zo lekker geproefd als die van mijn moeder. 's Zomers kookte ze op peteroleum stellen. Vier- twee- en éénpits. Voor verlichting hing er een prachtige petroleumlamp, die kon met een draaiknop hoger en lager ingesteld worden. Veel licht gaven die dingen, zelfs op de hoogste stand niet af. Ik zie moeder nog turen op haar stopwerk. Op visite bij de opa's en opoe's mocht ik dan het elektrische licht aandraaien. Ik werd opgetild door lachende ooms. 'Draai dat knopje maar eens om'. Nee, je bent nog niet sterk genoeg hoor, om die knop om te draaien'. 'Ikke nog een keer!' En ja het lukte, met iets meer kracht zetten. Ogenblikkelijk was het vertrek hel verlicht. Ik keek nog een keer verwonderd achterom naar de brandende lamp. Ja, die had 'íkke' aangestoken. In mijn negende levensjaar verhuisden mijn ouders naar een boerderij met de luxe voorziening; elektriciteit. Water kwam tot ik door mijn huwelijk het ouderhuis verliet, nog altijd buiten uit een houten pomp. Tandenpoetsen onder de pomp, ook bij een beetje koud weer. Bij vorst werden een paar emmers drinkwater afgetapt, binnen neergezet en de pomp liet men aflopen. Het pleehuisje was ook buiten. Bij donkeren was er geen verlichting. De eerste plaats was gebouwd ongeveer rond 1680. Op een balk in de tweede boerderij werd als bouwjaar 1709 aangegeven. Bij alle boerderijen van de familie was een kruidentuin, met Myrrhis Odorata. Pas vroeg een nicht me nog om een stek, omdat ze die miste bij haar nieuwe huis. Mijn dochter heb ik ook aangeraden om er een Sweet cicely plant neer te zetten. Bijen zijn dol op de bloemen en ze geven heerlijke honing.
 |
| het prachtige stadje Cullen |
 |
| het vervallen Schotse huis. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten