Boekweit akkertje

Dit voorjaar hebben we weer een akkertje aangelegd in eigen tuin. Het is één van de meest succesvolle gewassen geworden die we dit seizoen verbouwd hebben.
Eerst de witte bloemen. Ze werden veel bezocht door bijen en vlinders. Vorig jaar had ik met succes een poging gedaan, om het nostalgische, maar nog steeds o zo nuttige gewas eens te verbouwen. Dit voorjaar heb ik opnieuw boekweit ingezaaid, maar nu op een grotere akker. Eerst moest er diep omgespit worden en alles wat de lange penwortels in de weg kon zitten moet eruit gehaald worden. Met een grondboor, een schop en een greep, heb ik tot 50 cm diep de grond los gemaakt, en bevrijdt van obstakels. As uit de houtkachel heb ik volgens een ouderwetse aanwijzing door de niet bemeste rulle zandgrond gewerkt. In nogal diepe geultjes, om wat beter het vocht vast te houden, vanwege de droge grond, heb ik de voor gekiemde, driekante zaden, in dun nat toilet papier gevouwen en voorzichtig in de geulen gelegd, dicht gemaakt en van het nodige water voorzien. In een mum van tijd stonden de eerste uitspruitsels boven de grond. Nu begint de oogst te rijpen en de eerste donker bruine, driekante zaden zijn geoogst. Toch zijn er nog steeds overvloedig veel witte bloemen, waarop de bijen af en aan vliegen. 

Jeneverbes op de heide. De bessen zijn lekker en gezond om in de zuurkool 

te laten fermenteren. Zelf meng ik net na aankoop van 'zuurkool uit het vat' er een aantal bessen door en dit laat ik een aantal dagen in de koelkast of diepvries liggen om de smaak er door te laten trekken. Smaken moeten trouwen, zei men vroeger. Hieronder allemaal jonge groene bessen aan een jeneverstruik. Voor het gebruik in eten moeten bessen rijp zijn, dus donker bruin.