Myrrhis odorata eten en drinken in de winter.

Lange tijd is er niet meer van gekomen iets over Myrrhis odorata te schrijven. Er was ook niet veel meer over te vermelden. De groei werd met het vorderen van de herfst steeds minder en na de eerste flinke vorst zijn de planten winterslaap gaan houden onder de oppervlakte. We hebben er zo sterk van geoogst dat er ook niet veel meer dan een paar iele blaadjes van over waren.
Ook in deze tijd eten we af en toe nog wel eens kruidmoes, kruudmoes, melkmoes, of hoe iemand het ook noemen wil. De kruiden hiervoor komen uit de diepvries, of uit de gedroogde voorraad. Met een handjucer heb ik het grasgroene sap eruit geperst, in ijsblokzakjes gegoten en ingevroren.
Voor het maken van poeder, heb ik op warme, zonnige, zomerse dagen, de geoogste bladeren, na het wassen, dag aan dag te drogen gelegd in de zon, of op minder zonnige dage,  in de oven, tot het krakend droog was. Het grootste bestanddeel is wel roomse kervel, maar ik heb er ook andere kruiden aan toegevoegd. Vooral citroen melisse, maar ook salie, diverse soorten munt, marjoraan en hyssop. De kruiden zijn  reinigend en vochtafdrijvend en daarom minder geschikt om er 's avonds van te drinken.
Voor een gezondheidscheck hebben we ons laten doormeten bij een instituut voor natuurvoeding: de Heelhoeve. De kosten zijn niet hoog en worden gedeeltelijk door het ziekenfonds vergoed. Het bleek dat de gezondheid van onze darmen heel goed was.